اصل سیکادا و چرا برای طراحان وب اهمیت دارد (به روز شده)
اصل سیکادا و چرا برای طراحان وب اهمیت دارد (به روز شده)
من امروز با یک مماس به ظاهر وحشی شروع خواهم کرد، اما تحمل کنید – قول می دهم دارم هدفی دارم. چند سال پیش، مطالعه جالبی درباره زندگی سیکاداهای دوره ای خواندم. ما معمولاً تعداد زیادی از این بچه های کوچک را نمی بینیم، زیرا آنها اکثریت قریب به اتفاق زندگی خود را به آرامی در زیر زمین تونل می زنند و ریشه های درختان را می خورند. با این حال، هر 7، 13 یا 17 سال (بسته به گونه)، این سیکاداهای دوره ای به طور ناگهانی از لانه های خود بیرون می آیند، به موجوداتی پر سر و صدا و پرنده تبدیل می شوند، جفتی پیدا می کنند، و در نهایت سرگردان می شوند تا مدت کوتاهی منقضی شوند. بعد از. طراحی سایت
در حالی که این یک مرگ شوکآور «پانک راک» برای سیکادای سابق ما است، اما یک سوال واضح را ایجاد میکند: آیا تصادفی است که آنها این چرخههای زندگی ۷، ۱۱ یا ۱۳ ساله را اتخاذ کردهاند؟ یا این اعداد به نوعی خاص هستند؟
همانطور که مشخص است، این اعداد DO اشتراکاتی دارند. همه آنها اعداد اول هستند – اعدادی که فقط می توانند بر خودشان و 1 (یعنی 2، 3) تقسیم شوند. ، 5، 7، 11، 13، 17، 19، 23، و غیره).
اما چرا این مهم است؟
تحقیقات نشان داده است که جمعیت موجوداتی که سیکادا را شکار میکنند – معمولاً پرندگان، عنکبوتها، زنبورها، ماهیها و مارها – معمولاً در دورههای کوتاهتر 2-6 ساله خود تولید مثل میکنند.
بنابراین، اگر سیکاداهای ما مثلاً هر 12 سال یکبار پدیدار شوند، هر شکارچی که در چرخههای 2، 3، 4 یا 6 ساله کار میکند، میتواند به تدریج سالهای شکوفایی خود را با این جشن قابل پیشبینی سیکادو همگام کند. . در واقع، آنها احتمالاً آن را به عنوان یک تعطیلات عمومی به نام «روز ملی سیکادا» با باربیکیو و همه در لباس پوشیدن تبدیل میکنند.
بدیهی است که اگر سیکادا هستید، آنقدرها هم جشن نیست.
از سوی دیگر، اگر یک جوجه سیکادای 17 ساله در طول فصل زنبور 3 ساله به اندازه کافی بدشانس بود، 51 سال دیگر (یعنی 3×17) قبل از آن خواهد بود. آن رویداد دوباره رخ می دهد در سالهای بعد، سیکاداهای ما میتوانند با خوشحالی دهها هزار نفر ظاهر شوند، جمعیت شکارچیان محلی را کاملاً تحت تأثیر قرار دهند و عمدتاً در آرامش رها شوند.
چه بچه های کوچولوی مدبر، نه!؟
عالی است. اما همه اینها چه ربطی به طراحی وب دارد؟
چندی پیش ما به روند ساخت کاشی های بدون درز نگاه کردیم. الف>. همانطور که کاشیهای بدون درز فوقالعاده مفید هستند، ایجاد تعادل درست درست میتواند دشوار باشد.
از یک طرف، میخواهید ابعاد فایل تصویر را تا حد امکان کوچک نگه دارید تا از آن جلوه کاشی کاری بهترین استفاده را ببرید. با این حال، وقتی متوجه یک ویژگی متمایز می شوید – به عنوان مثال، یک گره در برخی از غلات چوبی – که در فواصل منظم تکرار می شود، واقعاً توهم تصادفی بودن ارگانیک را از بین می برد. شاید ما ایده هایی را از آن سیکاداها قرض بگیریم تا کاشی هایمان کمتر تکرار شوند؟
معرفی سایت: https://salehmedia.ir/نحوه-یادگیری-طراحی-وب-در-9-مرحله/
ایجاد تصادفی ارگانیک با CSS
مثال 1: کاشی جادویی
حرف کافی است. در اینجا یک اثبات سریع مفهوم وجود دارد. این قرار نیست از نظر بصری عالی باشد، اما کار خوبی برای نشان دادن آنچه در حال وقوع است انجام می دهد. با در نظر گرفتن «اصل سیکادا»، من سه PNG مربع و نیمه شفاف به ترتیب 29 پیکسل، 37 پیکسل و 53 پیکسل (همه اعداد اول) ساختهام و آنها را بهعنوان پسزمینههای متعدد در عنصر DIV گسترده یک صفحه آزمایشی تنظیم کردهام. .
div {
پس زمینه-تصویر: url(29-a.png)، url(37-a.png)، url(53-a.png);
بالشتک: 0; حاشیه: 0; ارتفاع: 100%;
}
و نتیجه اینجاست. نوار اسکرول افقی را به سمت راست بکشید تا الگوی جدیدی را که ایجاد کردهایم ببینید.
به قلم مراجعه کنید
نمونه اصلی سیکادا توسط SitePoint (@SitePoint )
در CodePen.
همانطور که میبینید، کاشیها روی هم قرار میگیرند و برای ایجاد الگوها و رنگهای جدید با هم تعامل دارند. و از آنجایی که ما از اعداد اول جادویی استفاده می کنیم، این الگو برای مدت طولانی و طولانی تکرار نمی شود.
دقیقا چه مدت؟ ۲۹ پیکسل × ۳۷ پیکسل × ۵۳ پیکسل… یا ۵۶۸۶۹ پیکسل!
حالا، این چیزی برای من یک مکاشفه بود. احساس دیوانگی می کرد. من در واقع مجبور شدم محاسباتم را سه بار بررسی کنم، اما ریاضی کاملاً محکم است. به یاد داشته باشید که اینها گرافیکهای کوچکی هستند — در مجموع کمتر از 7 کیلوبایت — اما در حال تولید ناحیهای از بافت اصلی تقریباً 57000 پیکسل عرض هستند.
میتوانید تصور کنید چه اتفاقی میافتد اگر بخواهید لایه چهارم کاشی کاری را اضافه کنید – مثلاً یک کاشی 43 پیکسلی. یا شاید نتوانید آن را تصور کنید، زیرا اعداد کمی وحشیانه می شوند و اگر بیش از حد به گوش ها خیره شوید، ممکن است سیلی به گوش شما بزنند.
گفتن کافی است، تعداد بیشتری نسبت به طراحی وب به صفحهسازی سیاره مربوط میشود.
باشه. بنابراین، راه راههای هندسی و انتزاعی خوب هستند، اما چگونه میتوانید این ایده را اعمال کنید؟
مثال 2: پرده قرمز
بیایید یک مثال واقعیتر عکس بگیریم که احتمالاً همه ما در مقطعی دیدهایم: پرده تئاتر مخملی قرمز. من یک گرافیک پرده زیبا را اینجا پیدا کردم به لطف Unsplash برای استفاده به عنوان نقطه شروع. با نگاهی به پرده ما می توانید ببینید که به تقریبا واحدهای عمودی مساوی شکسته شده است.
برای این مثال، من قصد دارم به این فاصله به عنوان یک “واحد قلاب” اشاره کنم، و (برخلاف مثال اول) این واحد قرار است مهمتر از ابعاد پیکسل تصاویری که در حال کار با آنها هستیم.
ابتدا، من یکی از این روفله ها را انتخاب می کنم و آن را به یک کاشی بدون درز تبدیل می کنم. این یک PNG است و وزن آن 7 کیلوبایت بسیار مرتب است .
این گرافیک که بهصورت یک کاشی ارائه شده است، هر چیزی است که ما در زمینه کاشیکاری پسزمینه نمیپسندیم. اتصالات واضح هستند و به عنوان یک پرده واقعی بسیار مکانیکی و غیرقابل قبول است.
کاشی 3 واحدی
برای لایه دو، عدد اولی که قرار است استفاده کنیم سه است. من میخواهم یک «واحد پرده» جدید از پرده انتخاب کنم و آن را درون یک PNG شفاف با عرض سه واحد پرده قرار دهم.
من لبههای راست و چپ را پر کردهام تا به آرامی با لایه کاشیکاری زیر ترکیب شود. فایل به دست آمده با حجم کمتر از 15 کیلوبایت ارائه میشود.
وقتی این کاشی را روی لایه پایینی خود قرار می دهیم، مطمئناً نتیجه بهبود یافته ای دریافت می کنیم. هنوز یک الگوی غیرطبیعی منظم وجود دارد، اما کمی شروع به شکسته شدن کرده است.
به قلم
پرده قرمز – دو لایه توسط الکس مراجعه کنید (@alexmwalker)
در CodePen. لایه سوم ما یک کاشی با عرض 7 واحد است
عدد جادویی برای لایه سوم ما هفت است.
ما در حال ایجاد یک PNG شفاف جدید با عرض هفت واحد رول هستیم، و میخواهم دو بخش جدید از تصویر رافل را در موقعیتهای 3 و 6 قرار دهم. اگر گیجکننده به نظر میرسد، نمودار سمت چپ *باید* واضح باشد. اوضاع کمی بالا می رود دوباره، من لبههای این تصویر را برای کمک به آن پر کردهام. با لایه های پایین تر ترکیب شود.
بدیهی است که این تصویر هم در ابعاد پیکسل و هم در اندازه فایل بزرگتر است، اما هنوز هم مقیاس آن را در حدود 32 کیلوبایت افزایش می دهد – به هیچ وجه ظالمانه نیست.
وقتی این گرافیک را روی دو لایه اول کاشی می کنیم، در اینجا چه اتفاقی می افتد. من از این نتیجه کاملا راضی هستم. درست است، چشم شما احتمالاً میتواند بخشهای کوچکی از تصویر را که به نظر تکرار میشوند، انتخاب کند (زیرا تکرار میشوند)، اما الگوی زیربنایی آنقدر پیچیده میشود که چشمان شما جستجوی مشابهها را متوقف میکنند. برای دیدن منظورم به سمت راست بروید.
به قلم
پرده قرمز – دو لایه توسط الکس مراجعه کنید (@alexmwalker)
در CodePen.
برای نگاهی دیگر به آن، اگر با هر رفل بهعنوان یک عدد رفتار کنیم، الگوی اعدادی که تولید میکند به این صورت است: 1، 2، 3، 1، 2، 6، 1، 2، 1، 3، 2 , 1, 6, 2, 1, 1, 3, 1, 1, 6, 1, 1, 2, 3,..
الگوی وجود دارد اما تشخیص آن بسیار دشوار است.
در این مثال، یک پسزمینه پرده تقریباً بیپایان، تنها 53 کیلوبایت برای ما هزینه دارد. و البته، اگر بخواهیم اضافه کردن یک لایه چهارم – شاید با استفاده از 11 واحد – نسبتاً بی اهمیت خواهد بود. با این حال، من متقاعد نشدهام که این امر در اینجا ضروری است.
این را نیز در نظر داشته باشید: این مثال از یکی از ساده ترین مجموعه های ممکن اعداد اول استفاده می کند – 1، 3، و 7. اگر بخواهیم از 11، 13 استفاده کنیم، و 17، ما می توانیم تغییرات بسیار پیچیده تری را برای یک فاصله معین بسازیم. واقعاً به مقیاس پرده ای که انتخاب می کنیم در مقابل عرض صفحه نمایش می رسد.
مثال 3: لژیون لگو
آخرین مثال من کمتر در مورد کاربردهای عملی خالص است و بیشتر در مورد سرگرمی با اعداد اول است. من قصد ندارم دوباره این نظریه را بشکنم، زیرا مفهوم اصلی مانند دو مثال اول است، اما شما بیش از حد از آن استقبال می کنید که آن را در DevTools تجزیه کنید.
2200 سال پیش امپراتور Qin Shi Huang، یک ارتش سفالی 8000 نفری برای محافظت از مقبره خود ساخت. هر سرباز، ارابه و اسلحه، ساختهشدهای است که دستساز شده است.
با استفاده از CSS اولیه، اعداد اول و تعداد انگشت شماری از تصاویر، ارتش قدرتمند خود را تشکیل خواهیم داد. چیزی که ممکن است از نظر قامت فاقد آن باشد، آن را با وزن بسیار زیاد جبران می کند.
من به شما می دهم… لژیون قدرتمند لگو من!
به قلم
Legion of Lego توسط الکس (@alexmwalker)
در CodePen.
لژیون فقط از هشت تصویر ساخته شده است که با هم ترکیب می شوند و هزاران جایگشت را ایجاد می کنند. از:
استفاده می کند
- 2 تصویر برای کاشی های پس زمینه
- 2 تصویر برای پاها
- 2 تصویر برای نیم تنه
- 2 تصویر برای سرها
خلاصه
با بازی کردن با این ایده، به چند اصل اساسی رسیدم که به نظر می رسد کارساز باشد. اولاً، ترتیب انباشتگی شما زمانی که مانند یک هرم وارونه ساخته شده باشد، بهترین کار را دارد.
میتوانید لایه پایینی را کاملاً کوچک و تکراری کنید زیرا بسیاری از آن توسط لایههای بالا بازنویسی میشود. در واقع، این احتمال وجود دارد که تنها 20 تا 40 درصد پنهان بماند.
از طرف دیگر، لایه بالایی شما باید همیشه بزرگترین ابعاد تصویر را داشته باشد، اما همچنین تصاویر نازک ترین پراکنده را نیز داشته باشد، زیرا این عناصر تصویر هرگز توسط لایه های دیگر مسدود نمی شوند. همچنین احتمالاً بهتر است ن جزئیات بسیار متمایز و چشم نواز را در بالاترین لایه خود قرار دهید. آن را کمیاب و عمومی تر نگه دارید.
در هر صورت، تقریباً همیشه مقداری آزمون و خطا مورد نیاز است.
پشتیبانی از مرورگر
من نشانه گذاری را با اعمال پس زمینه های متعدد در عنصر HTML ساده نگه داشته ام. این مورد توسط همه مرورگرهای اصلی فعلی (Firefox، Chrome، Edge، Opera و Safari) پشتیبانی میشود، اما بدیهی است که همه نسخههای قدیمیتر نیستند.
اما اگر سازگاری به عقب یک پیش نیاز است، کاشی کردن عناصر html
، body
و شاید یک کانتینر div
ممکن است گزینه مناسبی باشد. اگرچه عنصر کانتینر ممکن است غیر معنایی باشد، اما به طور بالقوه برای امتیازی کوچک ارزش زیادی در سراسر سایت به شما می دهد. این تماس شماست.
این سه مثال اولین ایدههایی هستند که به ذهن من رسید، اما مطمئن هستم که برداشتهای هوشمندانهتری از این ایده وجود دارد. شاید:
- منظره شهری بی پایان
- غذای چوبی غیر تکراری
- فیلدهای ستاره
- جنگل لایهای متراکم
- منظره های ابری
اگر برداشت خوبی از آن دارید، دوست دارم آن را ببینم.
منبع: https://iransite.com